© Frigga en Ellynn, 2005
Het meest gebruikte beschermingssymbool is de hamer van Donar. Een stoer, mannelijk wapen. Maar wat als je nou eens een keertje een onderonsje met de meiden wil hebben? Begin je een ritueel dan ook met de hamer-rite? Toe nu toe deden we dat wel. Maar Gerd heeft ons in het oor gefluisterd eens aan het zonnerad te denken. Onlogisch is dat niet. Het is een vrouwelijk zinnebeeld, de zon is immers vrouwelijk. Hoe gaat een zonnerad-rite dan vroegen we ons af? Na wat elektronisch heen en weer gemuts, besloten we er mee aan de slag te gaan. We spraken af om op een vrijdagavond allebei een ritueeltje te doen en dat te beginnen met een zonnerad-rite. Om vervolgens onze ervaringen op papier te zetten (virtueel dan) om zo uit te wisselen.
Laten we eerst een blik werpen op hoe een zonnerad er van oudsher uitziet. Op oude boerderijen zijn soms nog geveltekens te vinden, aangebracht om onheil af te weren. Ze zijn meestal samengesteld uit een aantal verschillenden zinnebeelden waaronder zonnerad paardehoofden en donderbezem De laatste bedoelt als bescherming tegen blikseminslag en boze geesten. Het zonnerad, zoals we het in Nederland kennen, is een cirkel met daarin vier zes of acht spaken.
Wentelend wiel in het noorden
heilig en behoud deze hal.
Wentelend wiel in het oosten
heilig en behoud deze hal.
Wentelend wiel in het zuiden
heilig en behoud deze hal.
Wentelend wiel in het westen
heilig en behoud deze hal.
Wentelend wiel rondom ons/mij
heilig en behoud deze hal.
Frigga
Al die jaren, vanaf dat ik het germaans heidendom ben tegen gekomen zo ongeveer, ben ik gewend geraakt aan rituelen die beginnen met de hamer-rite. Toen ik ging staan om voor het eerst een zonnerad-rite uit te proberen, voelde het onwennig. Bijna begon ik uit gewoonte, vertrouwdheid en ook wel verknochtheid met de hamer-rite.
Ik ben in het midden van de ruimte gaat staan met m’n gezicht naar buiten. M’n hangertje van een zonnerad had ik omgehangen als een soort steunpuntje. Dat bleek helemaal niet nodig te zijn. Op het moment dat ik de regels tekst uitspraak zag ik een zonnerad voor me. Niet zo zeer op de windrichting, maar meer ‘negendimensionaal ‘zo groot als de kamer bewegend en wel. Ik voelde de kracht toenemen bij elke richting. Hoe het voelt vind ik nog lastig te omschrijven. Heel anders dan de hamer-rite, maar een hele goeie vrouwelijke evenknie om het zo maar te zeggen. Om toch een paar kernwoorden te noemen: krachtig, kalm… Zeker voor herhaling vatbaar!
Bij mijn tweede uitvoering van de zonnerad-rite heb ik dezelfde vorm gebruikt als bij de hamer-rite. Met het verschil dat ik het zonnerad niet in de lucht teken of een zonnerad omhoog hou. Ik stond met m’n gezicht naar buiten gekeerd op de rand van de kring op een windrichting. Met m’n verbeeldingskracht zette ik een zonnerad ongeveer ter grote van mezelf een meter of wat van me af, terwijl ik regels tekst uitsprak. Dit heb ik herhaald bij de andere windrichtingen en boven en beneden gedaan. Het werkt! Ik voelde dezelfde rustige kracht, maar het voelde toch anders dan de vorige keer. Het verschil is lastig uit te leggen, het is niet giga groot namelijk. Het voel wat meer als er omheen, maar tegelijk is de hele ruimte ervan doordrongen. Ik geef de voorkeur aan de eerste manier waarop ik de zonnerad-rite heb uitgevoerd.
Ellynn
De eerste keer ben ik begonnen om de cirkel vanuit het midden naar buiten te trekken. Ik sta dus in het midden van de kring met m’n gezicht in een windrichting, draai mee met de windrichtingen en trek zo een cirkel. De tweede keer wilde ik het andersom doen, dus van buiten naar binnen. De cirkel van binnen naar buiten is de cirkel zoals ik die gebruik bij het maken van een heilige ruimte of bij het opzetten van bescherming. De eerste keer heb ik de cirkel getrokken door het zonnerad op de windrichtingen te zetten en boven en onder te beschermen, vergelijkbaar met hoe ik de hamerrite doe. Het effect vond ik wel opvallend anders. Vergeleken met de hamerrite is de zonneradrite meer dynamisch, zachter ook, maar zeker zo krachtig. Net of je een ander stuk van de aanwezige energie naar je toe haalt. En de meiden waren veel duidelijker aanwezig, toegankelijker ook.
De tweede zonnerad-rite zouden we een week later doen, maar zolang kon ik niet wachten. Deze heb ik op een rustig moment op een klein kantoorkamertje getrokken. Dat kamertje had ik toen twee keer per dag een uur tot mijn beschikking. Ik heb deze keer het zonnerad gevisualiseerd en de energie ervan op de richtingen en om mij heen gezet. Ook nu was het effect heel opvallend. Ik had de cirkel van buiten naar binnen getrokken, ook weer op alle richtingen en nu met de toevoeging ‘in en om mijzelf heen’. Ik voelde dat de cirkel anders was dan de vorige, dat alles zich naar het midden richtte. Ik heb toen voor mijzelf de conclusie getrokken dat deze manier erg geschikt kan zijn voor meditatie-doeleinden. Ook had de cirkel een merkbaar effect op de ruimte waar deze in getrokken was, ik kon het later die dag nog steeds merken aan de sfeer in het kantoortje.
Tenslotte
Uitproberen is goed. Wij houden van uitproberen. Vandaar dat we ook maar een keer een ritueel begonnen zijn met zowel de zonnerad- als de hamer-rite. Daar zijn geen wereldschokkende dingen over te melden, maar het was zeker de moeite waard. We zijn nu best nieuwsgierig of andere mensen al langer met een zonnerad(-rite) werken en hoe hun ervaringen daar mee zijn.
Een tijdje geleden liet Draak ons een foto zien en die willen we jullie niet onthouden samen met het verhaal bij de foto.
Draak
Nadat ik verhuisd was miste er nog één ding in mijn nieuwe huis: een zonnewiel. Middenin een bolvormig groeiende klimop die ik heb staan was de perfecte plek daarvoor. In plaats van een zonnewiel te gaan kopen ben ik zelf aan de slag gegaan. Gewoon een stuk karton gepakt en daarop het symbool getekend. Dat heb ik vervolgens uitgesneden en zilver geverfd. Zie hier het resultaat!
